De postkaarten (I)

Toen een fotograaf, ergens in 1908, zijn apparatuur in het midden van de Wakkenstraat opstelde, wekte hij uiteraard de nieuwsgierigheid van de Markegemnaren. Anders zo bedrijvig staakten ze terstond hun werkzaamheden. Alle werkmanshuisjes liepen leeg, en de straat vol.

Clara Snauwaert, dertien jaar, werkt zich schaamteloos op het voorplan en vraagt alle aandacht. Vooraan links kijkt Emma Declercq onderzoekend door het deurgat van herberg-bakkerij Prins Albert. En aan de andere kant van de straat staat Marie van Oost zacht glimlachend in de deuropening van haar herberg Bloemendael. In die tijd was het nog mogelijk daar een kroegentocht te organiseren: Prins Albert, Bloemendael, De Truwele, De Kantyn, Den Hert, Vlaanderens Gasthof, De Klokke, Sint-Elooi, …

Verderop hebben enkele kwajongens hun fietsen tegen de muur van de pas gebouwde pastorij gegooid en poseren met hun klompen in de modder. Eén van hen roept naar de stoere kerels aan de overkant. En hij krijgt wederwoord. Dan nog een groep verzameld rond een paard-en-kar. Links, vlak voor de kerk, staat het witgekalkte gemeentehuis waar ooit zelfs een gevangenis was, maar ook herberg Sint-Huybrecht. En dan, centraal in beeld, de kerk met het ommuurde kerkhof.

Hoewel niet geregisseerd, wist de fotograaf toch op spontane wijze een uniek beeld van de Wakkenstraat in het begin van de twintigste eeuw te creëren. Deze foto siert de kaft van de Markegemse dorpsgeschiedenis. Terecht.

De Mandelbode, mei 2024

Scroll to Top