De spotnaam (of locofaulisme) voor de Markegemnaren is de Uilen. Een mogelijke verklaring is de volgende:
Er was eens een Markegemse pastoor die zijn geld in de kerktoren verstopte en onder die plek met krijt schreef “Hier woont een uil”. De koster, ook niet van gisteren, vond de schuilplaats, nam het geld mee en wijzigde de zin in “Hier woont geen uil meer”. Toen de pastoor de kosters ontdekking opmerkte, veranderde hij de zin weer in “Hier zal geen uil meer wonen”.
Dat anderzijds de Markegemnaren de uilen niet bepaald liefdevol bejegenden, bewijst volgend verhaal dat in het parochieblad verscheen:
